جنة المأوی (قرآن)یکی از تعبیرات قرآن از بهشت جنه الماوی (اقامتهگاه نهایی است) که به بیان آن می‌پردازیم. ۱ - جنة الماویاین واژه ترکیبی به صورت مفرد «جنة الماوی» و به صورت جمع «جنات الماوی» هر کدام یک بار در قرآن آمده است. در سوره نجم : ۵۳ آیه ۱۵: «عند سدرة المنتهی• عندها جنة الماوی» و در سوره سجده : ۳۲ آیه ۱۹: «... فلهم جنات الماوی نزلا» اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، باغهای بهشت جاویدان از آن آنها خواهد بود، این وسیله پذیرایی (خداوند) از آنهاست به پاداش آنچه انجام می‌دادند. «ماوی» اقامتگاه نهایی و محل استراحت را گویند و «جنة الماوی» در مجاورت «سدرة المنتهی» از قرب و اهمیت آن حکایت دارد. [۲]
. دانشنامه قرآن، ج۱، ص۸۵۳.
۲ - دیدگاه علامه طباطبیی" عندها جنة الماوی " یعنی بهشتی که مؤمنین برای همیشه در آن منزل می‌کنند، چون بهشت دیگری هست موقت، و آن بهشت برزخ است که مدتش تا روز قیامت تمام می‌شود، و" جنت ماوی" بعد از قیامت است. هم چنان که فرموده: " فلهم جنات الماوی نزلا بما کانوا یعملون"، و نیز فرموده: " فاذا جاءت الطامة الکبری ... فان الجنة هی الماوی "، و این جنت الماوی به طوری که آیه ۲۲ سوره ذاریات دلالت می‌کرد، در آسمان واقع است. ولی بعضی از مفسرین آن را به جنت برزخی تفسیر کرده اند یعنی: در کنار سدرة المنتهی اقامتگاه بهشت قرار دارد که این بهشت همان بهشت جاویدان است که در آسمان هفتم و بقولی در آسمان ششم می‌باشد. ۳ - پانویس
۴ - منبعفرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «جنة المأوی (قرآن)» رده‌های این صفحه : بهشت | موضوعات قرآنی
|